Publieke WO II schuilkelder Merelbeke Station

Citadelpark Gent

Buskruitfabriek Cooppal Wetteren

Vliegvelden WO I Regio Gent

WO I Munitiepark Kwatrecht

De Dodendraad

De Hollandstellung - Duitse WO I bunkerlinie

Reichsschüle Flandern - SS-School Kwatrecht

Duitse Atlantic Wall Radarpost - Goldammer

WOI en II Munitiedepot De Ghellinck Zwijnaarde

Duitse gangen onder centrum Gent WOII

Publieke WOII Schuilplaatsen Groot Gent

Het Fort van Eben Emael

KW-linie

WO I - Kwatrecht - Melle

18 daagse veldtocht gekoppeld aan TPG

Neergestorte B17 te Kwatrecht 19-09-1944

De bevrijding WO II van de regio rond TPG

Details van de legers:

Gesneuveldenlijsten:

Contact en onbeantwoorde vragen

Media-aandacht

Copyright

Links

Publieke WO II schuilkelders op de Arsenaalsite in Gentbrugge

Plaatsing in de geschiedenis

Onderstaande reportage geeft u het verhaal van een gigantische site van de nationale spoorwegen te Gentbrugge. Tussen 1881 en 1884 werd hier een spoorwegwerkplaats opgericht. Voor die periode was dit een oefenterrein voor de Belgische Artillerie.

Origineel bestond de hoofdfunctie van deze site uit

  • Het herstellen van stoomlocomotieven en bijhorende wagons.

Sinds 1926 werd de functie van de site samen met het oprichten van de NMBS (Nationale Maatschappij van Belgische Spoorwegen) uitgebreid en als volgt beschreven:

  • Periodiek nazicht en herstellen van goederenwagens (er werden ook sporadisch volledige nieuwe wagons gemaakt) - merkwaardig genoeg is er dus op dat moment geen sprake meer van herstellen en onderhoud van locomotieven.
  • De herstelling en fabricatie van wisselstukken voor wagens en eventueel los spoorwegmaterieel.
  • De bevoorrading van wisselstukken (en tijdelijke opslag)
  • Depot voor gereedschap en grondstoffen (onder andere olie en hout)

Deze site leidde ook tot het ontstaan van een tweetal nieuwe woonwijken met voornamelijk arbeidershuisjes. Dit werden de wijk Arsenaal (bij Gentbrugge) en Moscou (bij Ledeberg).

Hier werden dus meer dan 130 jaar treinen onderhouden en gerepareerd. De site geraakte echter door een nieuwe site tussen Melle en Merelbeke station volledig buiten gebruik. Het betreft een domein van meer dan 12 hectare groot met massa's oude industriegebouwen. Er zijn alvast hier en daar nog zeer oude unieke industriële bouwstructuren terug te vinden.

Helaas staat dit alles sinds het in gebruik nemen van de nieuwe werkhallen op de site van het station van Merelbeke - Melle in oktober 2018, leeg en te verkommeren.

Tot 2020 was het terrein nog altijd vrij goed afgesloten. Ikzelf heb toen ooit al een eerste keer een poging ondernomen om de site te kunnen prospecteren maar dit was toen nog niet mogelijk zonder letterlijk op niet gerechtigde manieren op het terrein te proberen geraken.

Daarna zijn er echter geleidelijk aan wel mogelijkheden ontstaan om de site te kunnen betreden zonder daar echt veel moeite voor te hoeven doen. Dit is ook wijze waarop ikzelf als webmaster die site in detail heb kunnen fotograferen in augustus 2021. Jammer genoeg ergerde ik mij toen al blauw aan het vandalisme dat al zwaar had huis gehouden op het terrein. De foto's hieronder te zien zonder bronvermelding dateren dan ook allen van rond augustus 2021. Mocht iemand nog foto's hebben van bepaalde structuren of de site, aarzel niet deze te bezorgen. Ze zullen met plezier nog aanvullend mee verwerkt worden in de reportage met vermelding van de originele bronnen. Mail mij gerust op info@bunkergordel.be.

De reden waarom ik de site wenste te bezoeken, was het feit dat ik weet had van minimum de aanwezigheid van 1 publieke schuilplaats uit WOII. Bij prospectie konden er niet 1 maar alvast 2 verschillende grotere publieke schuilstructuren teruggevonden worden. Daarnaast werden ook nog 2 kleinere maar nog in verbazend goede staat verkerende buisstructuren ontdekt worden. Zo goed als zeker zitten er buiten deze gemelde structuren, allicht geen andere nog onbekende structuren nog verborgen op het huidige terrein.

De reden dat deze reportage dan ook werd gepost, is de situatie van het terrein. Dit werd toen deze reportage werd geplaatst, enorm geplaagd door vandalisme en meermaalse brandstichtingen, ondanks dat het toen al geleidelijker opnieuw beter afgesloten werd. Er werd op enkele maanden tijd al 2 maal brand gesticht (situatie op 23/05/2022). Mijn grote bezorgdheid is dan ook dat de op de site nog aanwezige structuren, die nog in vrij goede staat zijn, hier uiteindelijk ook het slachtoffer zouden van worden. Bij deze dus een poging om ze uit de anonimiteit te halen.

Luchtfoto van de Arsenaalsite - Google Earth

De locatie gekend als de Arsenaalsite heeft volgende begrenzingen:

  • Aan de noordwestkant is de site begrensd door de spoorwegaftakking van de lijn Dendermonde - Gent naar het station Gent - Dampoort parallel met de Oefenpleinstraat.
  • De noordwestkant wordt begrensd door de Brusselsesteenweg.
  • De zuidoostkant sluit aan bij de Jules Saint de Genoisstraat.
  • De zuidwestkant wordt begrensd door de Heidestraat.
Hierboven een origineel plan van de site in opdracht van de brandweer. Dit toont de situatie van de site anno 2022.

Streetviewzicht op de site (voor hij volledig in verval geraakte). De terreinen stonden toen wel al leeg en te koop.

Reportage met foto's van de site

Ondanks dat het zeker op zich geen militaire site is, zijn onderstaande foto's te mooi om ze niet te publiceren. Bijkomend wens ik ze ook te plaatsen omdat de site allicht toch voor een groot gedeelte ten prooi zal vallen aan sloop. Ze herbergt echter nog altijd ondertussen jammer genoeg zwaar gevandaliseerde structuren maar toch zeker ook een aantal mooie oude industriële panden.

Bij een update op 5/10/2024 werden na het ontvangen via Mr Patrick Callens die zelf meer dan 20 jaar werkte op de site tot zijn pensioen meer details toegevoegd over wat wat was op de site.

Het verdwenen poortgebouw. Waar heden de hoofdingang is van het domein langs de Brusselsesteenweg, stond ooit een apart poortgebouw bij de site. Omwille van de begrenzingen die die ooit gaf qua mogelijke transporten op het en af het terrein werd dit al vele jaren geleden gesloopt. Het verdwijnen van deze monumentale poort valt allicht te situeren kort na WOII.

Foto boven: De Brusselsesteenweg ter hoogte van Den Arsenaal. Linksachteraan het Poortgebouw. (Foto: Collectie JP Dossche) - Daaronder hetzelfde poortgebouw met mooi zicht op een toen bestaande passerelle over de sporen die toen nog op gelijkvloers liepen. Volledig onderaan: Een oude foto daterend van rond de Duitse Bezetting WOI met poserende Duitse soldaten aan dit verdwenen toegangsgebouw. (2 laatste foto's: Replica)

Het zicht daar op de Brusselsesteenweg was nog lang heel merkwaardig. Omdat men allicht verveeld zat op deze steenweg met een vrij drukke spoorwegovergang ter hoogte van de Arsenaalsite werd hier ooit een viaduct aangelegd. Deze liep letterlijk over het voorterrein en de huidige P&R parking van de Arsenaal.

De viaduct verdween dan opnieuw toen besloten werd omgekeerd van de toenmalige situatie de spoorlijn met een brug over de steenweg te verleggen. Dat is de situatie die heden daar nog altijd te zien is.

De rechter foto is een zicht van de Brusselsesteenweg in 1970 met links de opnieuw op de oude Brusselsesteenweg aansluitende weg vanaf de viaduct komende. De foto links is recenter en toont dezelfde viaduct op de rechter kant. De brug onder de E17 is te zien op beide foto's. (Foto rechts: Collectie Roger Galens - Foto links: Replica)

Achteraan met puntgevels: originele burelen - Rechts: later bijgebouwde burelen. Het gebouw rechts was het studiebureau, tekenbureau. Het aansluitend iets lagere gedeelte meer achteraan was de computerdienst. Hier werden onder andere de plannen afgedrukt door de tekenaars gemaakt voor de productie.

Het gebouw met de puntgevels is een van de gebouwen waarvan we kunnen hopen dat het alvast toch zal worden bewaard. Hier zat de Directie, de personeelsdienst en de Ingenieurs van de site.

Enkele blikken in het lagere gelegen Computerafdeling, centraal op de foto rechts-onder. Het lagere gedeelte van deze burelen.

Het eigenlijke studiebureau heeft hele lange tijd wel vrij zwaar beschadigd maar afgesloten blijven bestaan op de site. Hier alvast een korte rondgang toen dit ook allemaal open stond (foto's zijn zeker 1 jaar recenter van rond het opruimen van de schuilstructuren) De eerste beelden zijn van de trappenhal waar je binnenkwam.

Daarna gooien we een blik naar binnen in het gelijkvloerse gedeelte van de burelen.

Vervolgens via de trap tot de bovenverdieping. Bovenaan nog een raampje met fraaie zichten op het voorbijkomend treinverkeer.
Het bovengedeelte van het studiebureau.
Het oude gebouw van de Directie en de Personeelsdienst.

De ravage zichtbaar aan de binnenzijde van het gebouw met de puntgeveltjes zegt allicht genoeg. Nochtans had dit in de meeste ruimte bv zeer mooie houten lambriseringen. Vanaf de 3e rij kijkt u op foto's van de zolderverdieping. Dit is nochtans een van de gebouwen waarvan je hoopt dat ze dit toch niet zouden laten slopen op termijn.

Onder dit gebouw zit nog een kelderruimte die als stookruimte werd gebruikt. Mogelijk was dit wel ooit een schuilplaats. De structuur is in elk geval vrij zwaar uitgewerkt.

Toen in 2022 de kelder werd bezocht hoorde je zo water lekken. Bij prospectie bleek een kleine bolkraan boven de hoofdleiding van het water gewoon gedeeltelijk open te staan. Na dit af te sluiten werd een lek dat allicht al maanden stond te lopen afgesloten...

Een overdekte loskade achter deze gebouwen. Hier werden heel wat soorten materiaal gelost om van hieruit dan doorgevoerd te worden naar de gebouwen waar ze dienden verwerkt te worden of om in de magazijnen op de site te belanden.

Ook deze oude foto uit 1915 (Kriegsalbum von Gent) geeft nog een gelijkaardig zicht met op de achtergrond de gebouwen aan de huidige toegang van de site en rechts de oude grote hallen. Je herkent eenvoudig de puntgevels van het gebouw van Directie en personeelsdienst. Er is nog geen sprake van de overdekte perron dat hierboven al werd besproken.

Stapelplaats "Het Oliekot". Deze hall is te vinden juist achter de loskaai. Er liep zelfs een spoor los door de hal vroeger. Naast de loods was origineel een dieper gelegen spoor om vlot afladen van vaten en bidons mogelijk te maken. Olieën en brandstoffen werden dan ook van hieruit verder verdeeld over de site.

Oude foto van dit gebouw anno 1981. (Collectie Mieke Verbeeck)

Open ruimte vanaf deze olie- en vettenstapelplaat, van links naar rechts terugkijkend.

De grote werkhal op dezelfde lijn voort naar de achterzijde van het terrein, stond intern bekend als "De Nieuwbouw". Het is allicht een van de laatste aanvullende structuren op site, daterend uit de jaren '60. Op de zuidwestelijke hoek van het terrein, is het ook vrij erg te zien hoe zwaar de bijstructuren van deze hal totaal nutteloos,beschadigd zijn door vandalisme.

Aan de noordkant van deze loods is een volledig stuk van de originele vloerplaat uitgebroken en zit je dus letterlijk met een opnieuw onverharde ondergrond. Aan de rechter kant zichtbaar op bovenstaande foto rechts, zitten specifieke ruimtes voor het afschuren van verf en het herspuiten van treinen in de vorm van uit de kluiten gewassen spuitkabines. De ruimtes hier zijn ook bijkomend nog eens onderkelderd.

Hierboven enkele detailfoto's van de spuitkabines. Hier zat ook een afzuigsysteem voor het afschuren en allicht ook de verfdampen. Hier kon blijkbaar gekogelstraald worden. Dit is het grote broertje van zandstralen. Men straalt hierbij niet met zand maar met kleine staalkogeltjes. Deze werden dan via grote silobakken onder de installatie opgevangen en allicht gerecycleerd voor afvoer.

Zoals al gemeld, is de ruimte onder deze spuitkabines onderkelderd. Er zijn hier echter geen restanten van schuilstructuren te vinden. Het zou ook niet logisch zijn gezien deze hallen hiervoor te recent zijn.

We gaan eerst richting van de achterste spuitkabine, links beneden de trap.

Voor deze spuitkabine zat op deze gang nog een kleine zijgang die op zijn beurt toegang gaf tot de onderzijde van de 2e spuitkabine. Deze spuitkabine was volgens wat men hier nog kan terugvinden de fitnessruimte van sommige werknemers.

Het gangetje zichtbaar op de volgende foto's ligt in het verlengde van de trap naar beneden. Rechts ervan gaf toegang tot de kelders onder de 3e spuitkabine.

Op 13 September 2022 sloeg ook het noodlot in dit stuk van de site toe toen bij ontmantelingswerken door gebruik van snijbranders allicht materiaal die u kan zien op bovenstaande foto's (niet vooraf geruimd) vuur vatte en ook een van deze spuitkabines volledig in de vlammen liet opgaan. Op de foto's hangt de rook nog in de ruimte.
Centraal aan de westzijde van deze grote hall bevond zich nog een grote spuitkabine waar zo goed als een volledige trein kon ingeplaatst worden.
De foto's hierna tonen de zeer grote centrale werkhal, deel uitmakend van deze zelfde grote structuur. In de Nieuwbouw werden door de band specifieke grotere onderhoudswerken uitgevoerd. Hier waren 6 spoorlijnen waar volledige treinstellen konden binnengereden worden.
De kleinere ruimtes zoals sanitair en dergelijk langs deze grote hangar. Dit is door de band zwaar beschadigd door vooral totaal nutteloos vandalisme.

Het vervolg brengt ons langs de zijkant van de grote hall, langs de rangeersporen, opnieuw richting toegang van de site.

De volgende bezochte structuren vormen een 2e groot, tevens het oudste complex van loodsen, dichtstbij de Brusselsesteenweg. Dit zijn onder andere de gebouwen recht voor u op onderstaande foto en dat zijn tevens ook de eerste structuren die u kan zien vanaf de Brusselsesteenweg. We gingen dit eerst voorbij maar nemen nu een blik naar binnen. We beginnen met een kleine loods parallel met de gevel van het gebouw zichtbaar op de eerste foto. Ondanks dat de foto hier laat vermoeden dat u kijkt op een gebouw met een verdieping en dan nog eens dakerkers, kijken we hier op een eenlaagstructuur. Waar u op kijkt onderaan waren de locaties van zware transformatorgebouwen.

Een eerste hiermee parallel lopende hal is deze die op bovenstaande foto als aanbouwsel links te zien is, gekoppeld aan een poort waar een trein kon binnenrijden. Dit , betreft "de Gutshal". Hier werd zwaar te vervangen laswerk en ijzerwerk eerst van de wagons verwijderd waarna het opnieuw in andere herstelafdelingen kon bijgewerkt worden.

Dwars op deze hallen had men vanaf de achterzijde van het gebouw (weg van Brusselsesteenweg) 1 smallere parallel met de achtergevel gebouwde loods en dan nog eens een in 2 delen onderverdeelde hele grote hal. Dit viel allen te bestempelen als "Den Allerlei". Hier gebeurden letterlijk allerlei types van werken en herstellingen die vaak niet specifiek te koppelen waren aan andere specifieke afdelingen.

De eerste foto's tonen de eerste lange smalle loods, je kerkent vlot aan de binnenzijde dezelfde ramen die op de bovenste foto aan de buitenzijde ziet.

Een 3e zeer grote hal ligt links van deze lange hal. In deze hal zitten wel enkele prachtige graffiti's. Ook deze loods is op zich al uit 2 gedeeltes opgebouwd. Je ziet voorbij halverwege in feite de gedeeltelijke scheidingswand. Ook deze hal zal deel hebben uitgemaakt van "Den Allerlei".

Je ziet duidelijk dat de reeds hele grote hal achteraan nog heel wat breder wordt, ongeveer de volle breedte van het gebouw hier.

Onderstaande oude foto uit 1915 (Kriegsalbum von Gent) toont deze hal nog bij gebruik door de Duitse bezetten WOI. Deze hal zou origineel gediend hebben voor de reparatie en het periodiek onderhoud van stoomlocomotieven toen.

Vanaf de kop van de loods komende waar we hier binnen gingen, kan je voorbij een hokje, allicht ooit gebruikt door de chef van de loods om het werk van daaruit te coördineren, doorsteken naar een dubbele langwerperpige loods. Dit gedeelte stond bekend als Magazijn 55.

Dit was het groot magazijn van de site. Hier dienden alle afdelingen hun nodig gereedschap of klein materiaal, stockmaterialen, courante vervangstukken, op te halen om ze dan verder te verbruiken binnen hun uit te voeren werken. Alles van courante stock bevond zich hier behalve echt grote zaken die op het buitenterrein werden bewaard en het houtdepot dat ook hier niet werd gestockeerd..

Ook deze oude foto kan teruggevonden worden in het boek "Kriegsalbum von Gent" uit 1916 en betreft allicht deze kleinere hal die toen de wielenmakerij was. Uiteindelijk ook logisch als je ziet dat op de oude foto in de hal hiernaast de locomotieven werden onderhouden.

Het tweede deel van deze loods bevat nog restanten waarin je duidelijk ziet dat hier ooit een groot magazijn was waarbij ook materiaal kon gestockeerd worden op een 2e niveau dat nog altijd bestaat.

Aansluitend bij dit magazijn naar naar de straatkant toe bevinden zich nog enkele burelen. Dit was de Medische Dienst. Bovenaan eerst enkele foto's om aan te tonen waar aan deze gebouwen we zitten van de buitenkant gezien.

Aansluitend maar niet via deze weg bereikbaar, zit een trappengallerij met daarop aansluitend een wasplaats en douches . Deze kon je enkel bereiken door opnieuw naar buiten te gaan aansluitend bij dit magazijn naar naar de straatkant toe de trappengallerij te betreden. Dit betekent eigenlijk dat deze bovenbouw geen andere nooduitgang had dat deze trappen.

Opnieuw iets verderop de voorgevel zichtbaar vanaf de Brusselsesteenweg, lag de Garage van de site. Hier verzorgde men het onderhoud van eigen voertuigen met inbegrip van bv de klarks op de eigen site. Dit kon ook uitgebreid worden naar bv werkkarren op de site gebruikt. Inwendig in de hallen was dit het gedeelte aansluitend op Magazijn 55. Beiden waren wel niet rechtsreeks met elkaar verbonden maar bereikbaar via de grote hal van Den Allerlei.

In deze ruimte zit heden iets dat zeker het vermelden waard is. Op 1 van de zijmuren is namelijk letterlijk een aanklacht tegen de NMBS neergeschilderd omdat men hier lange tijd arbeiders zou hebben laten werken met Chroom-houdende materialen zonder de nodige beschermingsmiddelen hiervoor beschikbaar te stellen. Het was dus wel allicht niet direct gekoppeld aan de activiteiten in de Garage.

Ook is er dan nog een kleinere ruimte aansluitend bij deze garage waar zich de "Electricteitsafdeling" van de site bevond. Hier heb ik voorlopig jammer genoeg zelf geen foto's van in vervallen vorm. Het was alvast ook een ruimte die niet meer verbonden was met de rest van de gebouwen omdat alle tussendeuren waren dichtgemetst. Het gebouwgedeelte is heden ook enkel nog langs de buitenzijde bereikbaar en omgebouwd tot een fietsenwinkel op de site waarvan ondertussen wel enkele foto's.

Enkele zichten op het open terrein tussen de huidige P&R Parking en de eerste gebouwen, net hierboven beschreven. Dit terrein was de grote buitenstapelplaats van de site. Grotere zaken werden hier gestapeld en gestockeerd. Vaak afgeschermd onder baches.

Langs dit open terrein dien je ook de voorlopig 2 grote teruggevonden publieke schuilplaatsen op deze site te situeren. De eerste publieke schuilstructuur zit sterk verdoken tussen de begroeiing, kort achter de toegangspoort en tussen een hekje zichtbaar vanaf de huidige P&R parking. Detailbeschrijving op deze link. Achter deze structuur steekt nog een in deze reportages nog niet besproken kleine buisstructuur die nog zeer intact is. Dat is de reden dat hij om niet verder beschadigd te geraken afgesloten is met een rooster voor zijn toegang. Gelieve dit zo te behouden aub.

De tweede, dubbele schuilstructuur, ligt korter tegen de juist hiervoor beschreven zeer grote werkhallen. Detailbeschrijving op deze link

Op deze luchtfoto van Google Earth zie je ze beiden aangeduid.

Een leuk weetje zie je ook hiernaast op deze kaart van alle Publieke Schuilplaatsen op Groot Gent anno 1943. (Gents Stadsarchief - De Zwarte Doos)

Centraal op de foto zie je de toenmalige Arsenaalsite. Op het terrein zelf zijn geen schuilstructuren aangeduid. Dit komt natuurlijk omdat de structuren die hier gevonden zijn, in feite niet publiek bedoeld waren maar voor het personeel tewerkgesteld op de Arsenaalsite bij mogelijke bombardementen op de site tijdens de Duitse Bezetting..

Nog meer in de hoek van het terrein, voor het uiteinde van de loodsen, liggen nog deze dubbele open luifels. Hier was de buitenopslag van afgewerkte houtproducten.

We vervolgen langs de lange rij gebouwen parallel met de Jules Saint de Genoisstraat.

In deze hallen werd gewerkt aan de nieuwere zaken en deze hal stond bekend als "De prototypen". Meer achteraan, hier nog aanwezig, de leslokalen, refters en keuken.

De hal meest vooraan tegen de Brusselsesteenweg, waar ook bovenstaande foto's van zijn, is heden de evenementenhal standaard gebruikt op de site als cafetaria bij activiteiten op de site.

Tussen deze meest op de kop tegen de steenweg gelegen loods en de omheining, staat nog een kleiner gebouwtje.over de breedte van de grotere loods. Dit was het gebouw van de tuiniers. Op de site in Gentbrugge was namelijk ook een tuiniersdienst die indertijd instond voor het kweken van bloemen en planten voor het verfraaien van de Belgische spoorwegstations. Deze werden in veel gevallen hier gekweekt.

 

Op het open terrein tussen de Jules de Saint Genoisstraat en aansluitend bij de eerste private domeinen van woningen tegen de Brusselsesteenweg, stonden ooit 2 grote glazen serres gekoppeld aan dit tuinierwerk en bijhorende bloemenkweek.

 

Er zijn allicht nog enkele kleine restanten van te vinden tegen de platenomheining maar van de eigenlijke glazen serres is al lang geen spoor meer te vinden. We kijken hier vanaf het uiteinde van de loskade tegen de Jules de Saint Genoisstraat.

We vervolgen onze rondgang aan de achterzijde van vorige gebouwenreeks, langs het open terrein met de Jules de Saint Genoisstraat, langs de achterzijde van een gebouwenreeks parallel met deze straat.

Halverwege deze gebouwenreeks staken ook dergelijke kleine smallere doorsteken waar allicht wat men hier ligt te bestempelen als prototypes van bepaalde producties werden uitgewerkt.

Op het uiteinde van deze gebouwreeks, de toenmalige Refters, keuken en leslokalen.

Helaas kijken we hierboven net op structuren die in 2022 bij 2 afzonderlijke brandstichtingen, bewust of onbewust, ten prooi vielen aan de vlammen. Triestig dat de site dus op die manier zwaar nutteloos werd vernield.
De structuren die je hier in vlammen ziet opgaan werden hierboven al beschreven als de warme refter, keuken, leslokalen en de prototypes.

Bovenstaande foto's werden van het internet geplukt van enkele nieuwswebsites. (boven: De Standaard - midden: Twitter - Onderaan links: AVS - Onderaan rechts: Welkom in Gent)

De brandschade aan deze gebouwen die niet alleen de Refter en keuken trof maar ook de aanpalende vergaderruimtes en een gedeelte van de gebouwen gekend als de Prototypen, waren zo ernstig dat al deze gebouwen enkele maanden later zijn afgebroken wegens te zwaar beschadigd en te gevaarlijk om ze zo op het terrein aanwezig te laten.

Beneden was er een grote open ruimte die gebruikt werd als koude refter voor het personeel (lees degenen die boterhammen meebrachten). Van hieruit vertrok een trap in 2 richtingen om boven uit te komen bij de vroegere warme refter van de site. Hier bevond zich ook de grootkeuken van de site. Aansluitend op deze grootkeuken, bevonden zich nog een aantal ruimtes gebruikt als leslokalen. Boven waren de gebouwen zeer rommelig en ook sterk gebruikt door krakers. Je kon er sporen zien van daklozen die er allicht ooit leefden. Mogelijks is de brand hier veroorzaakt door krakers waar zeker sporen van aanwezig waren.

ondanks dat deze structuur dus volledig is uitgebrand, heeft de benedenverdieping dit vrij goed overleefd. De ruimte werd wel niet meer betreden wegens instortingsgevaar. De brandweer heeft dus zijn werk hier goed gedaan want de volledige benedenverdieping werd ondanks de open structuur toch van de brand weerhouden.
Van wat u hieronder ziet, is heden niets nog bestaande. Dit ging allen volledig op in de vlammen en wat niet opging in de vlammen is ondertussen gesloopt omwille van instortingsgevaar.
In deze ruimte, allicht wat te bestempelen viel als de leslokalen, lagen bij de prospectie nog kaders met foto's op de grond. Ik heb niet de gewoonte spullen mee te nemen maar in dit geval weet je dus dat als je ze laat liggen, ze enkel zullen eindigen op het stort. Ze werden allen uit de kaders gehaald. Er waren erbij van een atletiekmeting in 1956. Deze konden reeds bij het archief van de toenmalige sportclub bezorgd worden. Ook waren er nog een 2 tal foto's van de toenmalige voetbalploeg van den Arsenaal, beiden uit de jaren '70. Ook deze zijn teruggeraakt bij mensen die een familielid herkenden op de foto's. Achteraf gezien zou dus niets hiervan de brand hebben overleefd had ik ze laten liggen.
In dezelfde lijn als de uitgebrande hal met de refter, stond nog een gebouw dat erg genoeg enkele maanden later ook in de vlammen opging. dit was het gebouw waar wel een aantal functies in verstoken zaten. Zo bevatte dit De Facturatie, een gedeelte electricteitsvoorziening en nog een gedeelte magazijn. Jammer genoeg moet je dan steeds te laat vaststellen dat je net die loods wel te beperkt hebt gefotografeerd en nooit ten volle in dit geval het vroegere gedeelte van de Facturatie en Electricteitsvoorziening, gefotografeerd hebt. Alvast een reeks van foto's aan die verdwenen structuur te koppelen.
Bovenaan hoe het gebouw als een van de talrijke gebouwen kon gezien worden vanaf het open terrein tegen de Jules De Saint Genoisstraat. De foto daaronder is een zeldzame foto van hetzelfde gebouw in betere tijden anno 1981. Die foto toont de gevel zoals het gebouw zichtbaar was vanaf "de Nieuwbouw". (Oude foto: Collectie Mieke Verbeeck).
Het gebouw bevatte naar "De Nieuwbouw toe burelen waar de Facturatie van de site in Gentbrugge was gevestigd. Daarnaast was er ook een gedeelte electrictieitskabine en een groot stuk magazijn dat u hierboven leeg aan de binnenzijde ziet.
Helaas was dit gebouw kort na de eerste brand die de oude Refter en keukens in de assen legde, het tweede slachtoffer op het terrein van eenzelfde lot. Allicht aangestookt door doelbewust vandalisme door enkele pyromanen.

De gebouwen waren na de brand zo instabiel dat ze korte tijd daarna samen met de restanten van de eerder uitgebrande Refters en keuken werden afgebroken.

Achter deze 2 uitgebrande hallen (ondertussen allen gesloopt) staat nog een recentere dubbele hal. Deze heeft een zeer mooie volledig met houten balken opgetrokken dakstructuur. Dit was de Schrijnwerkerij. De structuur bestaat deels uit een dubbele hal en is voor een gedeelte zelfs een 3 dubbele hal.

Ondanks dat deze structuur de indruk geeft een modernere structuur te zijn op de site, bevat hij een monumentaal houten dak. Het was dus ook wel een schrijnwerkerij maar de houten volle balken die hier in verwerkt zitten, is niet te vatten.

Wat zeker alvast mijn aandacht trok, was de wijze waarop deze balkenstructuur rust op de bakstenen kolommen. Deze zijn door de band in deze kolommen verboden via zware arduinen steunberen. Deze is dan weer anders uitgewerkt aan de randkolommen vergeleken met de centrale kolommen. Bovenaan de centrale beuk, daaronder een van de randen.

In 1 van de zijbeuken zijn deze steunberen trouwens trapgewijst uitgemetst in de bakstenen kolommen.

Tussen de 2 grote hallenstructuren aan de zuidkant van het domein bevinden zich qua uitzicht nog enkele woningen. Ook dit waren industriegebouwen horende bij de site. Dit was een van de andere structuren gescheiden specifieke lasserij op de site. In feite werd dit hoofdzakelijk gebruikt voor de opleiding van lassers en in mindere mate voor het uitvoeren van effectief laswerk voor op de site..

Enkele buitenzichten van deze kleine structuur op de site die zou laten vermoeden dat het om enkele woningen handelt op de site. Je herkent duidelijk op de achtergrond de 2 grote loodsencomplexen waar het tussen gebouwd is.

Juist achter deze lasschool, bevindt zich nog altijd een monumentale hal van de site, namelijk Magazijn 41. Dit was het magazijn van kleinere stockmaterialen waaronder ook bv het lastoebehoren. Wat deze loods meer dan speciaal maakt is dat de dakstructuur is ontworpen voor Victor Horta. Let op de monumentale palen. De dakstructuur was trouwens origineel verstelbaar qua hoeken.
De hal is dus vrij centraal op het terrein te zoeken. Op de foto rechtsonder ziet u links de lasschool, rechts de hier besproken hal.
Bovenaan een toch wel opvallende graffiti in deze ruimte. Daaronder zicht op de toch wel monumentale en heel herkenbare Horta draagstructuur
Aan een kant van het gebouw zat een apart afgescheiden loodsgedeelte. Allicht een specifiek afgescheiden magazijn in deze hall.
Dat deze site ook wel minder rooskleurige locaties zal hebben, mag blijken uit onderstaande. Bewijzen kan ik het niet maar het werd mij alvast toevertrouwd. Voor deze Hortahall, bevindt zich nog duidelijk zichtbaar een dichtgebetonneerde restant van wat ooit een draaischijf was voor treinwagons. Onder deze dikke opvulling van zeker 30 a 40 cm beton, steekt nog een zware metalen plaat met daaronder een stort van verfrestanten. Dat dit geen standaardverfjes zullen zijn, kan je wel denkel op een site als deze.

Volledig achteraan het terrein bevindt zich nog een dubbele grote 3e hal die op zijn beurt uit een 3 tal grotere ruimtes bestaat. Het verval van het dak is er zeker in de 2e ruimte vrij groot maar dat leverde wel heel mooie sfeerbeelden op.

Eerst enkel foto's van rondom deze grote structuur.

Deze foto uit 1981 toont deze hal in betere tijden anno 1981. We kijken hier op de zijgang tussen de Jules De Saint Genoisstraat en dit groot hallencomplex. (Foto: Collectie Mieke Verbeeck)
Voor de rest van deze immense hallenstructuur te bezoeken nemen we eerst een kijkje in het voorste gedeelte dat ook nog een bovenverdieping kent, zichtbaar op de foto hierboven links. Onderaan heeft deze structuur wasplaatsen. Op de uiteinden zitten 2 trappencomplexen en nog eens douches en sanitaire voorzieningen. De bovenverdieping was nog een grote koude refter voor deze grote afdeling van de site. Deze refter werd trouwens tot 2016 gebruikt voor de jaarlijkse nieuwjaarsreceptie die afgeschaft werd voor nieuwjaar 2017..

De voorzijde omvat een centraal dubbel verdiep met op de koppen telkens een gang met trappengallerij en telkens nog een sanitair blok met toiletten.

We vertrekken de rondgang nabij het uiteinde van de gevel bovenaan zichtbaar en komen zo in een eerste grote lange ruimte die ooit een wasplaats was.

Achteraan zit in deze grote ruimte nog eens een blok van douches.

Volledig op het uiteinde kom je bij een identieke gespiegelde gang met aan de overzijde nog een sanitair blok met toiletten.

Hier vinden we ook nog een stikdonkere ruimte waar ooit de ketels stonden voor het aanmaken van warm water voor deze wasplaatsen. Helaas alle buizen omhuld met een warme laag asbestisolatie...

De trappengallerij achteraan brengt ons tot bij een evengrote structuur een verdieping hoger. Hier was allicht ook een koude refter.

Ook aan de overzijde bevinden zich zowel beneden als boven sanitaire blokken met toiletten.

Eenmaal beneden kom je opnieuw uit waar we beneden vertrokken.

We vervolgen nog even rondom dit gigantische gebouwencomplex.

De laatste foto is / was de zone tussen deze loods en de Peter Benoitlaan en de Tuinwijk ter Heide. Toen totaal ontoegankelijk en overwoekerd.

De 1e kleinere interne hall is 1 van 2 werkhuizen bij een echt grote hal.Dit was de draaierij en frezerij. Het tweede werkhuis ligt hier aansluitend op. Op uw rechter kant, ligt de zeer grote 3e hall. Deze hal bevatte ook nog een aparte kleedkamer en refter op een 1e verdiep (voorlopig geen foto's van aanwezig).

De eerste foto's hieronder zijn van de draaierij en frezerij. Hier werd specifiek draai- en freeswerk gedaan voor allerlei afdelingen van de site. Achteraan deze hal stond nog altijd een zeer zware grote frees. Geen idee of die er nu nog staat.

De 2e kleinere interne hal was qua dakstructuur vrij zwaar vervallen. De dakstructuur die origineel asbestgolfplaten waren, zijn ondertussen allen verwijderd. Dit was de Smidse. Hier was de natuur het geleidelijk aan aan het overnemen van het beton. Dit leverde in elk geval zeer fraaie foto's op.

Het dak was sfeervol voor foto's maar anno 2024 werd het ondertussen helemaal verwijderd zodat je hier nu een hal hebt met als dak de open lucht. De draagstructuur is wel blijven bestaan.

De 3e grote hall is opnieuw, zeker qua dakstructuur, een industrieel pareltje (en groot). Deze grote hal bevatte een 3 tal functies. Meest naar de Brusselsesteenweg toe had je eerst de fabricagewerf. Hier werden samen te voegen delen van wagons opnieuw samen opgebouwd tot volledige structuren. In het gedeelte van de grote hal hierop volgend was de wielen en bougies afdeling. Met bougies bedoelt men frames van samengevoegde wielen. De rest van de grote hal werd net als De Nieuwbouw gebruikt voor algemene herstellingen aan wagons. In deze loods waren het wel de meer courante onderhoudswerken. De echt specifieke en moeilijkere zaken werden gedaan in De Nieuwbouw.

Door de band werden te Gentbrugge alleen goederenwagons hersteld en onderhouden. Wagons voor personen werden opgevolgd te Mechelen of in latere fase uitbesteed naar het buitenland (veelal Italië).

Heel merkwaardig is dat er enkel schuilstructuren te vinden zijn aan de kant van de Brusselsesteenweg en zeer beperkt langs de Jules De Saint Genoisstraat. Daarom dacht ik in eerste instantie dat een putdeksel als dit hier getoond misschien toch nog iets te zien had met een eventueel ondergrondse structuur.

Helaas bleek dit niets hiermee te maken te hebben. Dit gedeelte behoorde tot de wielen en bougies-afdeling. Hier stond origineel een wielendraaibank en ondergronds bevond zich de bekabeling alsook een speciale metalen opvangbak die in deze put stond. Deze ving alle metaalspaanders op en eenmaal deze vol was, werd deze met een zware klark opgetrokken en leeggegoten in een ijzercontainer om deze metaalspaanders af te voeren naar Sidmar voor nieuwe ijzerproductie.

De respectievelijke kuil was volledig leeggemaakt. deze was op het diepste punt zeker 3 a 4 meter diep. Exacte bedoeling blijft voorlopig onduidelijk maar het had alvast niets met een schuilplaats te zien.

Ook deze kleinere draaischijven konden nog in deze hal teruggevonden worden. Deze dienden om een spoorwegwagon in de hal letterlijk 90° gedraaid te krijgen op een dwarsend werkspoor.

We verlaten dit grote hallencomplex opnieuw volledig achteraan nabij de vroegere Smidse (loods met verwijderde dak). Het eerste zicht is terugkijkend richting Brusselsesteenweg langs de Jules de Saint Genoisstraat.

Anno 2024 was de achterzijde tegen de Peter Benoitlaan en de Tuinwijk ter Heide ook vrijgemaakt van de overwoekering van voorheen. Links het beeld anno 2021, rechts zoals in 2024.
We vervolgen onze rondgang langs deze achterzijde van het terrein en komen voorbij dit groot hallencomplex bij enkele gebouwen links tegen de omheining met percelen van woningen langs de Tuinwijk Ter Heide. Een eerste lang verstoken gezeten complex is een sanitair blok
Hierbij aansluitend vind je een aantal kleinere stapelplaatsen aangebouwd tegen de omheining van de achterliggende woningen. Er is sprake dat ook hier nog de Drukkerij zou tussen gezeten hebben maar op het eerste zicht lijken dit allen kleine bergplaatsen en vooral Fietsenstallingen.
Meer centraal op het open terrein achter de Nieuwbouw is toch ook nog deze unieke Draaischijf terug te vinden waarop volledige wagons met lieren opgetrokken konden worden omdat op de juiste sporen gezet te worden naar andere structuren op de site. Dit moet letterlijk een draaischijf geweest zijn om te herstellen wagons op en af het terrein te brengen.

Op deze wijze zijn de "meeste" structuren hierbij wel aan bod gekomen alhoewel er wel hier of daar een kleinere structuur of ruimte zal vergeten zijn. Tot enkele maanden geleden was dit niet echt een probleem maar met de voorbije brandstichtingen, is de kans hiertoe dus al heel wat minder eenvoudig. Ook is nog altijd een groot stuk van het achterterrein nog altijd volledig verboden terrerin zonder de nodige loetatingen dit te bezoeken.

Ik wil dus bij deze zeker verduidelijken dat voor geen enkele foto hierboven getoond, ook maar iets bijkomend is geforceerd of opengebroken. Structuren zijn enkel betreden als ze al vrij en open stonden.

Ook bijkomende foto's van het achterterrein zijn enkel gemaakt met toelating van bevoegd personeel na toegang te geven tot deze gedeeltes die normaal voor het grote publiek nog afgesloten zijn.

Conclusie bij bovenstaande reportage.

Deze reportage werd op dit moment eigenlijk door mijzelf vooruitgeschoven op de rest om te publiceren, zuiver omdat ik het triestig vind te moeten zien, hoe deze site op zeer korte tijd zwaar achteruit ging. Er is enorm weinig respect wat duidelijk te zien is uit de massa's doelbewust en totaal nutteloos vandalisme op de site.

Mijn grootste bekommernis daarbij is ook de nog aanwezige WOII schuilstructuren die op de site nog aanwezig zijn. Deze zijn nog zeer intact te noemen. Ze hebben al beperkt wat last gehad van graffiti maar tot op heden valt de hoeveelheid beschadigingen op die manier nog heel goed mee.

Deze structuren stonden tot begin juni 2022 allen vrij toegankelijk op de site. Met medeweten van de firma Monument, kon worden verkregen dat ze beiden aan hun stalen toegangsdeuren konden worden afgesloten met sloten van www.bunkergordel.be. Wees gerust, niet met de bedoeling ze voor goed aan het zicht te onttrekken maar om vandalisme te vermijden.

Ondertussen kreeg de site al een gelijkaardige functie als wat ooit al bestond in Gent als Dok Gent. Er zal bij de toekomstige nog grotendeels uit te werken plannen voor deze site gekeken worden hoe beiden eventueel in het geheel geïntegreerd kunnen worden als WOII erfgoed op de site.

Respecteer zeker de komende periode de bordjes aan de ingang. De site is letterlijk sinds de branden VERBODEN gebied voor onbevoegden op de gedeeltes die heden afgesloten zijn met hekkens (zeker naar het achterterrein toe met onder andere de 2 grote werkhallen). Er wordt nog altijd dagelijks gepatrouilleerd door de politie van Gent. .

Heb aub nog enige tijd geduld en allicht wordt het grootste deel van de site sowieso publiekelijk bezoekbaar, idem voor de 2 schuilstructuren (onder toezicht).

Alle verdere info en aanvullende foto's (zeker voor wat nog ontbreekt) blijven zeker welkom op info@bunkergordel.be.

Gebruikte externe bronnen